BENDE SEVMEYİ BİLİYORUM

Bakma öyle salyalı küflü ruhuma

ben de sevmeyi biliyorum.

Bir çiçeğin şehvetine yenik düşerken;

Dilim boğazıma kaçtı

Rengim benzime karıştı

Edebim gönlümde saklı kaldı.

Lügata ekleyemediğim sayısız kelimenin gölgesinde dinlenirken

Zamanın ona denk gelen saatinde

Üç basit harfin (aşk) türevlerini hesaplamaya çalıştım.

Ama gün ağırdı, kaldıramadı yüreğim

Sevmek, sevilene itaat etmektir dedim

Bohçamda yırtık gömleğim

Uzaklara hasret kaderim

Beni itaate zorlamayan bedenim

Sevgiye hürmetlerini sunmadan

Kapı dışarı edildi hevesim..

Tam sevmeyi öğrenecekken

Güneş battı ve çiçek soldu.

Bir daha da sevmeye cesaret edemedi yüreğim.                

                                                                       Medin Üçkan