SENİ ANLATABİLSEM SENİ

 Seni anlatabilsem seni ;
Bir gezegenin taşlaşmış, yozlaşmış ruhsuz çorak diyarlarına.
Anlatabilsem hikayendeki konar-göçerleri.
Anlamını yitirmiş bütün sönük nefislere
Seni anlatabilsem
İlkbaharın bütün renklerine karışmış teninin ve yüzündeki tebessümün serin kokusunu anlatabilsem
Yayabilsem; Yar olan yüreğinin volkan gibi ısısını, tutabilsem ellerimle varlığının izlerini
Ah ah!!
Sırtını dayadığın çınar ağaçlarının köklerinde filizlenmiş sen çiçekleri
burnumdan ruhumun derinliklerine  işliyor adeta.
Bu cennetten kalma tarifsiz kokun
bana senden künyedir boynumda.
Senin özlemini anlatabilsem
yaprağına küsmüş her mevsime,
Yaz olur, bahar olur seyran olur
Yol olur, yaren olur.
Sen ki düşler gezegeninde periler masalısın.
Sihirli nefesinle parlayan ışıklar, sokakların kırık lambalarında yansıyor ruhlara.
Birazcık gülümsesen şahlanır evren
Açılır kalpler yücelir birbirini seven..
    ♧♡♤◇          ♤♡◇♧        ♤♡◇♧      

Tut ellerimden sıkıca
yoksa; seni anlatmak, hikâyeye çevirmek olacak.
Sen ki sonu olmayan destanlardaki gönül prensesisin
canlılar evreninde toprağın dilisin
Aşksın, huzursun ilikli zihinlerde
Anlatabilsem büyüsüz kelimlerle seni
Dillerin nakaratlarında Es"siz ezgiler türer akordu bozuk çalgılarda.

                                 Medin Üçkan