YARGI AKADEMİ

ÇÜNKÜ BEN


İki elim dünya ahret boynumun en kalın yerinde olacak.
Gözlerim mazinin hatırlanmaya değer neyi varsa hepsine ışık olacak ..
Vakit henüz sabahın güneş ışınlarının yarım yamalak yere düştüğü vakit, 
saat ise isteksizliğin ötesi ..
Devasa dünyanın ufak bir parçası konumum,
Yaşamaya takatimin kalmadığı bir hayatımın,
Giderek değersizleşen toplumun, 
İnsana değerin azaldığı ülkemin 
sistem isyankarıyım ..
Çeyrek yüzyılı geçmiş yaşımın, 
Ağarmaya başlamış saçlarımın, 
Çizgileri giderek belirginleşen yüzümün
Zamana şikayeti falan da yoktur....
Çünkü Babam; 
Kocaman bir kütüphanenin tozlu raflarında, 
bir daha asla açılmayacak tarih ansiklopedisi, 
Annemse, içinde dünyanın bütün hüznünü biriktirmiş, dünyaya bir daha gelmek ister misiniz sorusunu sorsalar, asla demek için tereddütsüz bir şekilde cevap verebilecek bir kadın..
Çünkü ben;
Yılların karanlık ahmaklığını kenara atıp, sayısız yok oluş hikayelerinin bizzat kahramanlarıydım. 
bendim çıkmaz sokakların duvar yazıları, 
bendim asfalt yolların bilinmezliğe götürdüğü işaretsiz levhalar...
Şimdi yirmi yıllık eğitim hayatımı sonlandırmış, zavallı bir köy çobanıyım, bir marabayım, bir tarla işçisiyim, bir çiftçiyim ....
Dokunsam toprağa,
başımdan yüreğime kuru bir ayaz soğukluğu
Döksem içimi dağa taşa
Peşimi bırakmaz çoban susuzluğu
Ömrüme sığdıramadığım bir parça aşka heves etsem.
Dilim kalbime düşman,
üstüm başımla savaşan olur.
Şimdi,
Ellerim kelepçeli coğrafyamda
Anlamlarını bilemediğim bir sürü kelimenin tarlasımdayım
Tohum olup ekilsem
Hüznü bol umutlar biçilir üzerimde..
  
                          Medin Üçkan

Yorumlar

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar