BAHTIMA KURDELELER

 

Oysa bir nefsimiz bir de tenimiz var

Kırk yıllık hayatlarımıza çınarlar değse ne olacak.
Gün sonhabara hasret
Her yeri sarmış kudret
Göğsümde bir kasvet
Günlerdir içim acıyla mahşer.
En derin hülyalarım 

KADIN ömürlüdür ülkemde.
Dokunsanız, hissizliğimde ağlarım.
Dün cennette yemyeşil bir kanyon olan heveslerim
Bugün ismsiz yerlerde mezarlar.
Yansa diyorum, insan içindeki nefret
Bitse yeryüzünde gaflet
Tertemiz bir doğayı
Canlılar bize etmez mi cennet?
Çeksek ellerimizi boğazından doğanın
Serpse rahmetini Allahım
Kessek kafasını celladın
En uzak umut, olmaz mı yakın.
Ama hayalperstim ben.
Tüm hikayem gramafonda bir sesten ibaret.
Bahtıma kurdeleler, boynumun şahdamarından asıldı.
Titrek bir sandalyede hükümsüz fermanlarla öldüm
Ben, darbelere maruz kalmış bir ülkenin
Faili meçhul bir orman yangınıyım
Dumanlara teslim olmasaydı nefesim
Kim bilir, bugün hangi caninin ellerinde ölmüştüm.

                    
                               Medin Üçkan