ANTİK BİR KENTİN SAÇAKLARINDA

Antik bir kentin saçaklarında

Yedi düvele acılarımı pay bırakıyorum
Şafak gün ortasında musait
Ülkem her haksızlığa şahit
Sırrını çözemediğim binlerce lahit
Gırtlaktan kadere ecel perdesi
zindan yuvalarında şehit.
Tepemde maviye bürünmüş umutsuz vakalar, yol uzakken kıpırdıyorlar.
Sesim kâinatta bir sis örtüsü gibi yayılmış
Mahşere atlılar eksik gönderilmiş
İlahi kitaplar sayfa sayfa anlaşılmamış
Hak, her kalpte yuva yapmamış
Dil gönüllerde sürgün
Geceler, sokak lambalarının altında gölge kalmış.
En çok sucsuzken günahlar boynuma sarılıyor.
Çocuk olmaktan hiç yetişemiyorum yetişkinliğime.
Sansüre maruz kalmış düşüncelerim
Yıllık izin kavramında erteye kalmışlar.
Az daha hareketsiz kalsa yelkovan
Sabah namazına bütün duygularımı yetiştiririm.

                             Medin Üçkan