ÖĞRETMENLERE SELAM OLSUN

Zamanın karanlık tarafında kalan 

ve kaldıkları karanlığı umursamayan,

İlim yaymaktan çekinmeyen insanların arasına katıldığımda
Onlarla beyaz sayfalar uzatarak merhabalaştım.
Her sözleri bünyeme kaldırım taşı gibi yer edinirken.
Mevsimsel dönüşümün, gökyüzüne yaydığı oksijenden daha az  pay aldıklarını
Her kavgada yalnız kaldıklarını
Değişen hükümet sistemlerinde

verilen sözlerden mahrum olduklarını

Garip bir çağın en kaydadeğer mesleğinde, 

sayısal değerinin altında övgüye layık görüldüklerini
Cehaletle kavgaya tutuşurken farkettim.
Güzel günlere eğitimli kuşaklar bırakmak için ne kış saatini umursuyorlar 

ne de kalansız bölünen zaman algoritmasında, eksik haklarına ellerini kaldırıp isyan ediyorlar.

Gün doğar dağmaz kitaplarını kucaklayıp, soğuk havadan derin bir nefes çiğerlerine çektikten sonra,
güneşe yüzlerindeki eşsiz tebessümle selam veriyorlar.
En kutsalından kelimeleri gelecek nesle aktarmaları
Dillerde cümlelere, kağıtlarda yazılara dökülmez tariftedir.
Diz çöküp hürmetlerimizi sunmamız gerekirken;
Saygıda kusur eksikliğine soyunur
Trajikomik tepkilere maruz bırakıyoruz
Oysa gün gelecek, ışıkları en karanlık mağaralara bile aydınlık olacaktır.

En uzak fikirleri en yakın bahçelere dönüştüreceklerdir.
Emek teorisinin zirvesinde, siz değerli öğretenlerin olması dileğiyle
Yaşasın öğreten, ilim yayan değerli öğretmenlerimiz.
Değerinizin el üstünde tutulduğu nice çağdaş günlere, 

gününüz kutlu olsun.

                         Medin Üçkan