ÇARE UFUKTA DEĞİL

 

Mukkades nehirlerden hırçın denizlere

Bir mukaderettir yol alıyorum.
Ceplerimde ellerim sırılsıklam
Göklerin ve yerlerin sahibine sığınan sol bağrım,

acı bir nefes kokusuyla soluyor dalgalardan havayı.
Kudret bu ya! Parmaklarımdan asılmış alın yazımı yaşıyorum.
En derin hayalim parçalanmış ruhumla korkak bir kadere yeniliyor.
Biliyorum çare ufukta değil
Ama çehremde pancarı yeşermiş korku sarmaşığı,

ayaklarımdan bedenime sarmış.
Ya uzağa gideceğim ya da uzunca üzüleceğim.
Çünkü bu dipsiz bir gezegende tarifsiz duygulara bulanma hissidir.
Ve tedavisi mümkün olmayan bir hastalıktır.
Ancak bir gün bu derin deryadan kurtulursam eğer
Belki şefkatine sığındığım topraklarda
bir meşe ağacının yapraklarında
ruhum azad edilmiş olacak.

                    Medin Üçkan