İÇİM FERAH BİR ZİNDANA MİSAFİR

 

Sırtımı dayadığım koca bir fetih sarayında, 
Rüzgarın azizliğiyle serinleyen gönlüm
Koca bir coğrafyaya emek teri ekiyor
Sonra, ekinlere yağacak tek damla yağmura itaatlerimi sunarken, alnımdan gözlerime derin hayal kırıklıkları sofra kuruyor.
Emek teri bu ya! 

Kulaklarımda çınlanıyor yarının getirisi diyorum.
Sanki;
İçim ferah bir zindana misafir
Hayallerimde terkedilmis bir kabir
Küflenmiş bir samanla
Kayıp sarhoş atlara zehir.
Umutlara ellerimi uzatıyorum
ama yetişemiyorum.
Bir tel asılmış kaburgamdan aşağı
Ve hükmüme teorik yasalar çok kazuistik.
...
Islıklamakla yetiniyorum coğrafyama düşen meteorları.

Çünkü 
Her sabah güneşiyle ısındığım toprakların kucağına ebedimi bırakırken;
Bir gram ağırlığımla kütleme eşit olamadığımı fark ediyorum
Galiba, incinmiş anatomik duygular kaosunda
Kutsal Tapınaklardaki sevaplara basıyorum ....

     
                                  Medin Üçkan